BLOG | Welbegrepen eigenbelang

Vorige week wees het Britse parlement het Brexit akkoord met de Europese Unie af. Beleidsmatig en bestuurlijk zit het land nu met een vrijwel onoplosbaar probleem. Er is eerder overeengekomen dat Groot-Brittannië op 29 maart a.s. uit de EU gaat. Maar zonder uittredingsafspraken en overgangstermijnen betekent dit dat er voor grensoverschrijdend verkeer op welk gebied dan ook niets is geregeld. Je hoeft geen geleerde te zijn om te begrijpen dat dit enorme belemmeringen gaat opwerpen in een wereld waarin juist steeds minder grenzen zijn in personenvervoer, logistiek en internet. Met alle frustraties en economische schade die dit gaat veroorzaken.

“Zoveel zwaar bevochten verworvenheden in je land op het spel zet om je gelijk te halen op één dossier, is rationeel volstrekt onlogisch.”

Hoe kan het nu zo ver zijn gekomen? De mensen in het Britse parlement en andere politici zijn toch ook niet achterlijk. In Groot-Brittannië zijn goede scholen en universiteiten, dus ze hebben een goede opleiding gehad en ze hebben samen veel jaren bestuurservaring. Dat je het niet eens bent met de geldverslindende bureaucratie in Brussel en hun bemoeizucht op terreinen die een hobby lijken in plaats van noodzaak of vooruitgang, da’s fair en begrijpelijk. En dat je verzet pleegt als er al jarenlang niks gebeurt met je kritiek, is ook nog logisch. Maar dat je zoveel zwaar bevochten verworvenheden in je land op het spel zet om je gelijk te halen op één dossier, is rationeel volstrekt onlogisch. Uitspraken als ‘dan komt er maar weer strijd in Noord-Ierland’ haal je je als weldenkend mens toch niet in je hoofd?

Groter geheel

Als je wat afstand neemt, is de enige verklaring voor wat hier gebeurt doorgeslagen individualisme. Ik (of mijn groep) ben ergens voor of ergens tegen en ik streef dit eigen belang tot in het extreme na. Ik maak dit belangrijk dan alles erom heen en ik realiseer me niet dat ik deel uit maakt van een groter geheel (een gemeenschap, een land, een continent, de wereld) waarin we op meer onderwerpen met elkaar te dealen hebben dan dat ene onderwerp. Als je conclusie dan is: ik wil er niet meer bij horen, ik volg mijn eigen pad. Dan maak je meer kapot dan je realiseert.

Samen blijven werken

Eigenlijk doet president Trump in de VS precies hetzelfde. En hoe doet u het, hoe doe ik het? In de glastuinbouwsector, de gemeente, de sportvereniging? U kent vast genoeg voorbeelden, ik ook. Gelukkig is de insteek in de Nederlandse glastuinbouw meestal: laten we samen aanpakken wat we individueel niet of minder goed kunnen. En elkaar niet de rug toekeren als we het ergens niet mee eens zijn. Discussie is goed, als je het ergens niet mee eens bent of een andere richting verstandig is, is het goed om dit naar voren te brengen. En soms is duidelijke kritiek of een felle discussie ook nodig. Maar wel blijven samenwerken en open oog voor waar je het wel over eens bent en je niet afzonderen. Dan halen we voor ieder individueel het beste resultaat. Ofwel: welbegrepen eigenbelang. We hebben dit als glastuinbouwsector hard nodig om te floreren. En er liggen uitdagingen genoeg: denk aan de verkoop van onze producten, nieuwe energie-infrastructuren en –systemen of restwaterstromen.

MARKTVISIE | Gasmarkt blijft volatiel

Gasmarkt | marktvisie

NIEUWS | Aankomend weekend gaat de zomertijd in

Zomertijd

MARKTVISIE | Gasprijzen zigzaggen weer omhoog

Gasprijzen | marktvisie

MARKTVISIE | Door zacht weer doen meeste energiemarkten toch weer een stapje omlaag

Energiemarkten